Czy wiesz, że w Polsce żyje 3 miliony osób z dysfunkcją słuchu? Twoim zdaniem to jest dużo czy mało?
A może pytanie zostało źle postawione. Powinnam raczej zapytać, ile procent osób w Polsce wie jak komunikować się z osobami niesłyszącymi?
Większość z nas zapewne odpowie, wystarczy nauczyć się języka migowego do komunikacji z osobami niesłyszącymi. Jednak zgłębiając temat, czy wiesz, jaką mają tożsamość kulturową, językową? Czy wszystkie osoby niesłyszące poznają język migowy w początkowej fazie swojego życia? Czy są jakieś zasady, które wpływają na ich sposób integrowania z innymi osobami?
Kilka miesięcy temu Fundacja Hearty rozpoczęła współpracę ze szkołą dla niesłyszących w Krakowie. Uczy się w niej 140 osób, które mają różne poziomy ograniczenia słuchu.
Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla osób Niesłyszących im. Jana Korczaka prowadzi zajęcia na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej i policealnej. Przygotowuje ich do matury i kształci zawodowo w różnych kierunkach. Posiada również technikum informatyczne.
Dzieci i młodzież od najmłodszych lat stykają się z wieloma ograniczeniami, ale najtrudniej im pokonać brak akceptacji wśród społeczeństwa.
Chcieliby robić to, co inne dzieci i młodzież, ale nie mają wystarczających narzędzi i szans na dotarcie do świadomości nas – społeczeństwa, które w dzisiejszym pędzie zapomina o tym, co w życiu najważniejsze.
Okazuje się, że dostrzec drugiego człowieka jest najtrudniej. Dlatego nasza fundacja postawiła pierwszy krok i zaprosiła chłopców z technikum informatycznego do uczestnictwa w naszym projekcie ”Pierwszy Krok w IT”.
Pamiętam dokładnie ten dzień, kiedy cała klasa przyszła do naszego biura. Jak wyszłam im na przywitanie i z entuzjazmem zaczęłam się z nimi witać i mówić do nich. Słowa płynęły mi tak szybko, że po chwili zorientowałam się, że muszę zwolnić i patrzeć się im w oczy. Nauczycielka, która z nimi była tłumaczyła moje słowa na język migowy. W tym dniu to ja czułam się bardzo nieswojo. Nie wiedziałam jak mogę z nimi rozmawiać. U mnie niepewność przerodziła się w ciekawość.
Wtedy zdałam sobie sprawę, że powinnam, zdobyć wiedzę w tym zakresie, jak budować komunikację, poznać świat osób niesłyszących. Jak mogę im pomóc, jeśli nie zrozumiem, systemu przyswajania wiedzy, języka, percepcji i odbioru bodźców?
Zabrałam się do pracy. Moim zadaniem było znaleźć dla nich praktyki w świecie nowych technologii. Czy znajdzie się firma, która zobaczy w nich potencjał, jaki my w nich zobaczyliśmy? Zadawałam sobie na początku takie pytania. Potem nie miałam już na to czasu, szukałam, rozmawiałam i co najważniejsze wierzyłam, jak i cały zespół, że się da, że nie ma rzeczy niemożliwych.
Czy znacie to uczucie, jak Wam się coś uda pomimo pojawiających się trudności? Tak się czułam, gdy otrzymałam ostateczną decyzję: ”Przyjmujemy chłopców na praktyki”. Byliśmy ogromnie dumni, że młodzież dostała po raz pierwszy w historii szkoły taką propozycję praktyk w firmach technologicznych. Do tej pory uczestniczyli w praktykach organizowanych przez urzędy, lub mniejsze firmy (niekoniecznie technologiczne) ze swoich lokalnych mniejszych miejscowości.
Znam świat IT od dawna i wierzyłam w tych ludzi, który na co dzień budują aplikacje, tworzą niesamowite linijki kodu i pokonują problemy oraz bariery. Udało się ich zaangażować w nasz projekt. Oni uwierzyli w młodych ludzi, dali im szansę, za co serdecznie dziękujemy.
Zacytuję słowa programisty Piotra, który po warsztatach pt. ”Hearty People – świat osób niesłyszących” powiedział: ‘’Osoby niesłyszące to idealni kandydaci na programistów. Mają te cechy, które pozwalają im być świetnymi pracownikami skupionymi na swoich zadaniach”. Bardzo się cieszę, że są tacy ludzie, którzy nie widzą ograniczeń, barier, a możliwości.
Wspaniałe podziękowania należą się Pani Katarzynie Podgórni, pedagogowi, biegłemu tłumaczowi języka migowego, za przeprowadzenie inspirującego warsztatu. Świat osób niesłyszących to nie jest już dla nas ”czarna magia”.
Z nadzieją patrzymy w przyszłość widząc przestrzeń rozwoju dla zdolnych i wspaniałych młodych ludzi. My nie widzimy ograniczeń, ale możliwości!
Każdy z nas jest inny, jedni mają zdolności manualne inni matematyczne, są wysocy, szczupli, grubi, chudzi, pochodzą z miast, małych miasteczek, wsi, znają jeden lub pięć języków. Bariery są w każdym z nas bez względu na to, kim jesteśmy. Nauczmy się je pokonywać i nie oceniać innych, bądźmy otwarci, nie bójmy się odmienności, to może nas wyróżniać i dać nam większe szanse w życiu.
